De avonturen
Door: Manon Hessels
Blijf op de hoogte en volg Manon
30 Maart 2015 | Suriname, Paramaribo
Hallo lieve mensen van het thuisfront!
Ik heb een poosje niet meer geschreven maar dat betekent niet dat ik stil heb gestaan. In tegendeel, ik heb echt van alles beleefd de afgelopen weken. Ik ben naar veel plekken rondom Paramaribo geweest en ik heb veel mensen leren kennen. Als je maar open staat voor de avonturen en voor het onverwachtse.
Zo heb ik bij Brokopondo liftend aan de 'highway' gestaan, hopend dat ik weer terug zou komen in Paramaribo. Maar toch heb ik daar geen stress gevoeld. Ik laat het gewoon gebeuren hier. Maak je niet druk, is hier op het lijf geschreven en die houding staat me wel. Al moet ik natuurlijk wel wennen als gehaaste Nederlander.
Ook als dingen niet helemaal gaan zoals je in gedachten had, is het de kunst om je daar open voor te stellen. Zo zat ik op een woensdagavond opeens in het dorpje Groningen terwijl ik dacht dat ik alleen even een drankje ging doen met een vriend hier. Maar voordat ik het wist reden we anderhalf uur richting Groningen om daar de prachtige omgeving te ontdekken.
En de meeste mensen zijn ontzettend vriendelijk hier. Natuurlijk heb je wel die ene foute gast er tussen zitten, maar die vis je er direct uit. Ik probeer me zo open mogelijk op te stellen voor de mensen hier, waardoor ik al heel wat contacten heb gemaakt die niet alleen heel gezellig zijn maar ook heel handig.
Zo kunnen zij mij vertellen waar je het goedkoopst kan zitten, wat leuke plekken zijn en welke trips je beter over kunt slaan. Ik ben al uitgenodigd om bij mensen te komen eten thuis en familie te ontmoeten in het binnenland. En dit alles vind ik heel erg fijn want je kunt alleen het land leren kennen als je ook de mensen kent.
Naast al deze mooie avonturen heb ik gisteren mijn eerste georganiseerde trip gedaan. En wat was dat lekker en ontspannend. Met een houten bootje zijn we de Surinamerivier overgestoken waarna we een plantage gingen bezoeken waar ze suiker voor de Jamin maakte. Ik heb een baby kaaiman vastgehouden en gedronken uit een kokosnoot. Na de lunch zijn we weer ons bootje in gegaan en gingen we opzoek naar dolfijnen.
En ja, hoor. Na een poosje turen over het water staken de eerste vinnen boven het water. En steeds doken ze weer weg, en kwamen ze weer op. Toch was het niet helemaal hun dag, volgens de gids, want ze waren niet zo enthousiast. Toch was ik helemaal blij dat ik überhaupt een dolfijn heb gezien, haha!
Uiteindelijk hebben we nog héérlijk genoten aan het enige stuk strand in Suriname: Brownspunt. Het had iets magisch want overal lagen aangespoelde stukken hout waar een hele geschiedenis aan vast zat. Ja, ik kan zeggen dat ik gisteren ontzettend heb genoten. En niet alleen gisteren, ik geniet hier elke dag!
Ik mis jullie en jullie moeten allemaal naar Suriname komen!
<3
Ik heb een poosje niet meer geschreven maar dat betekent niet dat ik stil heb gestaan. In tegendeel, ik heb echt van alles beleefd de afgelopen weken. Ik ben naar veel plekken rondom Paramaribo geweest en ik heb veel mensen leren kennen. Als je maar open staat voor de avonturen en voor het onverwachtse.
Zo heb ik bij Brokopondo liftend aan de 'highway' gestaan, hopend dat ik weer terug zou komen in Paramaribo. Maar toch heb ik daar geen stress gevoeld. Ik laat het gewoon gebeuren hier. Maak je niet druk, is hier op het lijf geschreven en die houding staat me wel. Al moet ik natuurlijk wel wennen als gehaaste Nederlander.
Ook als dingen niet helemaal gaan zoals je in gedachten had, is het de kunst om je daar open voor te stellen. Zo zat ik op een woensdagavond opeens in het dorpje Groningen terwijl ik dacht dat ik alleen even een drankje ging doen met een vriend hier. Maar voordat ik het wist reden we anderhalf uur richting Groningen om daar de prachtige omgeving te ontdekken.
En de meeste mensen zijn ontzettend vriendelijk hier. Natuurlijk heb je wel die ene foute gast er tussen zitten, maar die vis je er direct uit. Ik probeer me zo open mogelijk op te stellen voor de mensen hier, waardoor ik al heel wat contacten heb gemaakt die niet alleen heel gezellig zijn maar ook heel handig.
Zo kunnen zij mij vertellen waar je het goedkoopst kan zitten, wat leuke plekken zijn en welke trips je beter over kunt slaan. Ik ben al uitgenodigd om bij mensen te komen eten thuis en familie te ontmoeten in het binnenland. En dit alles vind ik heel erg fijn want je kunt alleen het land leren kennen als je ook de mensen kent.
Naast al deze mooie avonturen heb ik gisteren mijn eerste georganiseerde trip gedaan. En wat was dat lekker en ontspannend. Met een houten bootje zijn we de Surinamerivier overgestoken waarna we een plantage gingen bezoeken waar ze suiker voor de Jamin maakte. Ik heb een baby kaaiman vastgehouden en gedronken uit een kokosnoot. Na de lunch zijn we weer ons bootje in gegaan en gingen we opzoek naar dolfijnen.
En ja, hoor. Na een poosje turen over het water staken de eerste vinnen boven het water. En steeds doken ze weer weg, en kwamen ze weer op. Toch was het niet helemaal hun dag, volgens de gids, want ze waren niet zo enthousiast. Toch was ik helemaal blij dat ik überhaupt een dolfijn heb gezien, haha!
Uiteindelijk hebben we nog héérlijk genoten aan het enige stuk strand in Suriname: Brownspunt. Het had iets magisch want overal lagen aangespoelde stukken hout waar een hele geschiedenis aan vast zat. Ja, ik kan zeggen dat ik gisteren ontzettend heb genoten. En niet alleen gisteren, ik geniet hier elke dag!
Ik mis jullie en jullie moeten allemaal naar Suriname komen!
<3
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
