De eerste dagen

Zo, dat is even wennen hier in Paramaribo. Het is hier erg mooi maar je ziet de grote verschillen tussen arm en rijk erg goed. De villa's staan pal naast krottenwoningen. Dikke auto's rijden zo naast goedkope scootertjes. Over het verkeer gesproken: gekkenwerk. Verkeersregels? Wat zijn dat? Gisteren moest ik mijn fiets ophalen van de andere kant van de stad en dat was een groot avontuur. Niemand houdt zich dus aan de verkeersregels maar daarbij wordt er overal om je heen getoeterd. Ze toeteren omdat ze bekenden tegenkomen, naar mij omdat ik een blank meisje ben of omdat ze er langs willen. Het is echt chaos!

Ja, als blanke vrouw hier rondlopen is ook al een avontuur an sich. Als ik een dubbeltje krijg voor elke keer dat er schatje, hartje, I love you of andere dingen naar mijn hoofd geroepen wordt, ben ik nu al miljonair. Het is echt even wennen om je daar een houding aan te geven. Ik vind het ergens wel grappig maar als er een man een kilometer met je meeloopt wordt het wel vervelend. Dat gebeurde de eerste ochtend toen we naar de markt gingen.


Het is dus wel even wennen, ook aan de warmte. Maar wat heb ik het hier naar mijn zin. De meeste mensen zijn heel erg open en aardig, de natuur (zover ik die gezien heb, hier in de stad) is prachtig en mijn appartementje is erg chill. Ook de groep studenten is erg gezellig en we gaan er veel op uit om de omgeving te ontdekken.

Als het internet het beter gaat doen zal ik veel video's gaan plaatsen. Om jullie even een kort beeld te geven van de aankomst in Suriname heb ik alvast een kort filmpje gemaakt. Zie hier: https://www.youtube.com/watch?v=8y5mu6nSkwo&feature=youtu.be

No spang en ik spreek jullie snel!